নোকোৱাকৈয়ে কোৱা যায় বহু কথা! কথা নোকোৱাকৈয়ে কথা ক’ব জনা মানুহ সকলো যুগতে পোৱা নাযায়। কেতিয়াবা গান আৰু ছবিও কথাৰ সাগৰ হৈ পৰে। কেতিয়াবা আকৌ শুকান কাঁহ বা গলখেকাৰিও কথা হৈ পৰে। কোনো কোনো মুহূৰ্তত মৌনতায়ো কৈ দিয়ে কাহানিও নোকোৱা অলেখ কথা। কিছুমান কথা সকলোৱে ক’ব নোৱাৰে। এনে বহু মানুহ আছে যিয়ে অহৰহ কেৱল কথাকেই কৈ থাকে। মুখলৈ যি আহে সেয়াই অনৰ্গল কৈ যায় তেনে মানুহে। কিন্তু সেই সময়ত যি কথা কোৱাৰ প্ৰয়োজন আছিল তেনে কথা ক’বলৈ ল’লেই মুখ বন্ধ হৈ পৰে। কাৰণ মঞ্চৰ সমুখত এনে মানুহ বহি থাকে যাৰ ওচৰত দহজনে ক’ব নোৱৰা কথা ক’বলৈ প্ৰয়োজন হয় কিছু সুকীয়া ব্যক্তিত্ব আৰু সাহসৰ।