কিয় এই অসহিষ্ণুতা? এয়াতো নাছিল অসমীয়াৰ পৰম্পৰা-সংস্কৃতি! অসমীয়া সংস্কৃতি পৰম্পৰা সমগ্ৰ বিশ্বতে বিৰল। অসমীয়া মানুহে সন্মান দিব জানে, বিপদৰ সময়ত এষাৰি মাত আৰু সহায়ৰ হাত আগবঢ়ায়। পিছে এয়া কি? কিয় একাংশই মন্ত্ৰী-বিধায়কৰ অনিষ্ট কামনা কৰিছে? কিয় বিপদৰ সময়ত অট্টহাস্য কৰিছে? এয়াতো হ’ব নোৱাৰে সংস্কৃতিৱান মনৰ আচৰণ। কোনোৱে কৰিছে কাৰোবাৰ মৃত্যু কামনা, আন কোনোবাই দিছে ধ্বংস হ’বলৈ শাওপাত।

মৃত্যুৰ দুৱাৰদলি বা সাম্ভাৱ্য বিপদৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা মন্ত্ৰী এগৰাকীৰ প্ৰতি জনসাধাৰণৰ থাকিব লাগিছিল প্ৰাৰ্থনা। কিন্ত দেখা গৈছে এখন বিপৰীত ছবি। ৰাজনীতি আৰু বৰ্তমানৰ সময়ে যেন মানুহৰ মানৱীয়তাক হত্যা কৰিছে, যাৰবাবে আমি মানুহৰ জীৱন মৃত্যুক লৈ অট্টহাস্য কৰিব পৰা এটা পৰিৱেশ সৃষ্টি হ’ল।

সাতশতৰুৰ জীৱনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰা অসমীয়া সমাজ জীৱনত আজি এয়া কিহৰ ইংগিত। কিয় আজি অসমৰ পৰিৱেশ বিষময় হৈ পৰিছে? সাম্প্ৰদায়িক উদ্ভট কৰ্মকাণ্ড আৰু একেবাৰে ঘৃণনীয় ৰাজনীতিয়ে মানুহৰ মনবোৰ শিল কৰি তুলিছে নেকি? নাটক চায় চকুলো টোকা অসমৰ ৰাইজৰ হৃদয়বোৰ আজি কিয় শিল হ’ল? 

কিয় কাৰোবাৰ বিপদৰ সময়ত দুঃখ কৰাৰ বিপৰীতে আনন্দ কৰাৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি হ’ল? ৰাজনীতিয়ে আমাৰ সাতামপুৰুষীয়া সম্প্ৰীতি বিনষ্ট কৰিছে। ক্ষমতাৰ ৰাগীত মতলীয়া মন্ত্ৰী-বিধায়কে সকলো স্পৰ্ধা অতিক্ৰম কৰি মানুহক ইতৰ প্ৰাণীৰ নিচিনা ব্যৱহাৰ কৰিছে ৷ জনতা জনাৰ্দন আজি লাঞ্ছিত বঞ্চিত হিতাধিকাৰী হ’ল। ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থৰ বাবে একাংশ মন্ত্ৰী-বিধায়কে শালীনতাৰ সকলো সীমা অতিক্ৰম কৰি নকবলগীয়া কথা কৈছে নকৰিবলগীয়া কাম কৰিছে যাৰ ফলত সমগ্ৰ পৰিৱেশ বিনষ্ট হৈছে।

সৌসিদিনালৈকে অসমত শত্ৰুৰ বেমাৰ আজাৰ বিপদ হ’লেও ভগৱানৰ ওচৰত সুস্থ আৰু বিপদমুক্ত হোৱাৰ কামনা কৰা মানুহে আজি কাৰোবাৰ বিপদত হাঁহিছে। কাৰোবাৰ বিপদ হ’লে দৌৰি যোৱা মানুহবোৰ থমকি ৰৈছে। জাতি ভেদাভেদ পাহৰি সহায় কৰা মানুহবোৰো আজি সলনি হৈছে।

মানুহবোৰ অমানুহ হৈছে। ধৰ্মান্ধ আৰু ৰাজনীতিয়ে বিভাজন কৰা সমাজখনত কাৰোবাৰ মৃতদেহ পৰি থাকিলেও খবৰ নকৰা এটা পৰিৱেশ সৃষ্টি হ’ল। স্বাৰ্থপৰতাই আমাক এনেকুৱা পৰিৱেশ দিলে যে ঘৰৰ ওচৰত কাৰোবাৰ মৃত্যু হৈ দুৰ্গন্ধ নিবিয়পালৈকে আমি কোনেও গম নাপাও। আজি আমাক এনেকুৱা এখন সমাজ উপহাৰ দিয়া হ’ল য’ত মানৱতাৰ মূল্য নাই।

আজি দুদিনমানৰ পৰা ছ’চিয়েল মিডিয়াত লক্ষ্য কৰিছো মন্ত্ৰী জয়ন্ত মল্ল বৰুৱাৰ হেলিকপ্টাৰ বিজুতিৰ বাতৰিটোৰ বাবে কিছুমানে আনন্দ প্ৰকাশ কৰিছে। আমাৰ মন্ত্ৰীগৰাকীয়ে এক বিপদৰ পৰা কথমপি ৰক্ষা পৰিছে ৰাইজে ভগৱানক ধন্যবাদ দি প্ৰাৰ্থনা কৰিব লাগিছিল, কিন্ত এয়া কি? এই বাতৰি প্ৰচাৰৰ পাছতে একাংশই অশোভনীয় মন্তব্য আৰু অট্টহাস্য কৰিছে। বিভিন্ন নিগেটিভ কমেণ্ট কৰি যেন তেওঁলোকে আনন্দ লৈছে। প্ৰাৰ্থনাৰ বিপৰীতে মন্ত্ৰীগৰাকীৰ বিপদ হোৱাটোহে যেন বিচাৰিছে তেওঁলোকে। আমি কোনদিশে গতি কৰিছো? কোনদিশে দয়া মানৱতা? এয়াতো কাহানিও অসমীয়াৰ পৰম্পৰা সংস্কাৰ হ’ব নোৱাৰে। কিয় ইমান লেতেৰা হৈছে পৰিৱেশ। কিয় এই অসহিষ্ণুতা? 

কালি ধুমধামেৰে জুৰোডৰ উৰণীয়া সেঁতুখন মুকলি হ’ল। এই উৰণীয়া সেঁতুখনে যানজঁট কিছু হ্ৰাস কৰিব বুলি আশা কৰিব পাৰি। উৰণীয়া সেঁতুখন উদ্বোধনীৰ আগমুহূৰ্তত আশেপাশে সজাই থোৱা মুখ্যমন্ত্ৰীৰ ফটোত কোনোবাই পিক পেলাই লেতৰা কৰিছে। ভিডিঅ’ত দেখা গৈছে কোনোবা এজনে পিকবোৰ ছাফা কৰি আছে। 

পিকাই যিয়ে লেতেৰা কৰিছে তাৰপ্ৰতি খং উঠাৰ সমান্তৰালভাৱে ছাফা কৰা মানুহজনৰ দৃশ্যটো দেখি কোনোবাখিনিত এটি গল্পলৈ মনত পৰিল। এই গল্পটো আছিল মৃগেন গোস্বামীৰ 'ক্লীৱৰ পৃথিৱীত এজন পুৰুষ’। গল্পটোৰ কাহিনী আছিল এখন বাছত বমি কৰি লেতেৰা কৰাক লৈ। সকলোৱে ঘৃণাত নাক কোচাইছিল। বমিৰ দুৰ্গন্ধ আৰু লেতেৰা পৰিৱেশটোৱে সকলোকে অতিষ্ঠ কৰি তুলিছিল, ঠিক তেনেতে এজন যাত্ৰীয়ে নিজৰ গলত মেৰিয়াই লোৱা কাপোৰখনেৰে বাছখন চাফা কৰি পৰিৱেশটো সুস্থ কৰি তুলিছিল।

বৃহস্পতিবাৰৰ দিনটোত কোনোবাই লেতেৰা কৰা ৰাজ্যৰ মুখ্যমন্ত্ৰীগৰাকীৰ ফটোখন ছাফা কৰি যেন ব্যক্তিজনে ক্লীৱৰ পৃথিৱীত এজন পুৰুষ হিচাপে নিজকে চিনাকি দিলে। এয়া বাৰু অন্য কথা, কিন্ত আজি কিয় ৰাজ্যৰ মুখ্যমন্ত্ৰীগৰাকীৰ প্ৰতিও একাংশৰ তিলমানো সন্মান নোহোৱা হ’ল? এয়া বাৰু কিহৰ ইংগিত?

কিয় এই অসহিষ্ণু পৰিৱেশ? আমাৰ ৰাজ্যত একাংশ মন্ত্ৰী-বিধায়কৰ লগতে ছ’চিয়েল মিডিয়াত হিংসা বিয়পাই ফুৰাসকলে বাৰু হেৰুৱাইছে নেকি মানুহ হোৱাৰ গৌৰৱ? ৰাজ্যৰ মুখ্যমন্ত্ৰীগৰাকীৰ লগতে মন্ত্ৰী জয়ন্ত মল্ল বৰুৱা, পীয়ুষ হাজৰিকাৰ কথা-বাৰ্তা, কামক লৈ অসন্তুষ্ট হৈছে নেকি ৰাইজ? ক্ষমতাৰ অপব্যৱহাৰ আৰু অত্যাধিক সম্পত্তি লোভে বাৰু কোনোবাখিনিত গণবিচ্ছিন্ন কৰিছে নেকি এখেতসকলক? 

কোন দায়ী সাম্প্ৰতিক পৰিৱেশৰ বাবে! কিয় মুক্তমনে বিষোদগাৰ প্ৰকাশ কৰিছে একাংশই? অসমৰ আজিৰ এই বিষময় পৰিৱেশৰ বাবে কোনোবাখিনিত এইসকল মন্ত্ৰী-বিধায়কো দায়ী নেকি? তেওঁলোকে ৰোপণ কৰা ৰক্তবীজ সদৃশ ঘৃণাৰ ৰাজনীতিয়ে সকলোকে চুইছে নেকি? অসমৰ পৰম্পৰা সংস্কৃতিৰ বিৰোধী এই ঘৃণাৰ ৰাজনীতি কেতিয়া বন্ধ হ’ব? মন্ত্ৰী বিধায়কে ক্ষমতাৰ বাবে আৰম্ভ কৰা এই ঘৃণাৰ জুইকুৰাই এদিন সকলোকে পুৰিব নেকি?
 
আমি সকলোৱে নিজকে চিকুটি চোৱাৰ সময় এয়া! মন্ত্ৰী-বিধায়কেও সংযত হোৱাৰ সময় এয়া৷ নহ’ল অসমখন নৰক হৈ পৰিবলৈ বেছি দিনৰ প্ৰয়োজন নহ’ব আৰু নৰকত জ্বলি উঠা ঘৃণাৰ সেই জুইকুৰাৰ পৰা দৌৰি পলাবলৈকো ক’তো ঠাই নাইকিয়া হৈ পৰিব!